21 Απριλίου: Ίδρυση της Ρώμης

Σαν σήμερον, κατά το έτος 753 π.Χ,. θεωρείται η γενέθλιος ημέρα (dies natalis) της ιδρύσεως της Αιωνίας Πόλεως, της Ρώμης, του συμβόλου της δυνάμεως, της παγκοσμίου εξουσίας και της οικουμενικότητος. Η επιλογή της θέσεως δεν ήτο τυχαία, καθώς διέθετε ποτάμι (Τίβερις), εύφορον πεδιάδα και μικρούς λόφους (βλ. φωτό), πάνω εις τους οποίους και απλώθηκε σταδιακά η πόλις. Έτσι, οι κάτοικοι μπρούσαν να έχουν τον έλεγχον των κινήσεων στο ποτάμι και από τάς δυο κατευθύνσεις, παρακολουθούντες εκ του σύνεγγυς κάθε επικοινωνία της Κ. Ιταλίας με τη θάλασσα.

Η ίδρυσις της Ρώμης είναι συνυφασμένη με διαφόρους ιδρυτικούς μύθους. Ο πλέον διαδεδομένος (τοπικός) μύθος αναφέρει για τον Ρωμύλον (Romulus) και το Ρέμον ή Ρώμον (Remus), δύο δίδυμα αδέλφια, απογόνους του Τρωός πρίγκηπος Αινείου,που ανετράφησαν από μιαν λύκαιναν (lupa). Τα δυο δίδυμα αδέλφια ήσαν εγγονοί του βασιλέως του Λατίου (Latium), ω εστίν όνομα Νουμίτωρ (Νumitor). Τούτον δέ εξεθρόνισεν ο αδελφός του Αμούλιος (Amulius), δολοφονών τους αρσενικούς του απογόνους. Την δε θυγατέρα αυτού, Ρέα Συλβία (Rhea Silvia), την ηνάγκασε να γίνη μια εκ των Εστιάδων Παρθένων (Vestales), αίτινες ωρκίζοντο αγνότητα για τριάντα χρόνια. Ως εκ τούτου η γραμμή του Νουμίτορος δεν θα αποκτούσε άλλους απογόνους.
Η Ρέα Συλβία τελικά εγέννησε δίδυμα αγόρια, τα οποία ισχυρίσθη πως της χάρισε ο θεός Άρης (Mars). Ο νέος βασιλεύς, φοβηθείς πως τα δίδυμα αγόρια θα του ήρπαζον τον θρόνον διέταξεν όπως δολοφονηθούν. Ωστόσο, η ευσπλαχνία ενός υπηρέτου ωδήγησεν απλώς εις την εγκατάλειψίν των παρά τον Τίβεριν (Tiberis) ποταμόν, ένθα ηυρέθησαν υπό μίας λυκαίνης, ήτις τα εθήλασεν ως άλλη μήτηρ. Όταν ηνδρώθησαν τα δίδυμα αποκατέστησαν εις τον θρόνον τον πάππον των.
Τα δίδυμα αγόρια ίδρυσαν τότε την δικήν τους πόλιν εις τον τόπον όπου τους έσωσεν η λύκαινα. Ο Ρωμύλος, όμως, εθανάτωσε τον αδελφόν του, Ρέμον, κατόπιν εντόνου διαφωνίας, ίσως για το ποιος θα κυβερνήση την νεόδμητον πόλιν. Από τον Ρωμύλον εν τέλει έλαβε το όνομά της η Ρώμη.
Οι Έλληνες εδημιούργησαν ωστόσο τους δικούς τους μύθους περί την ίδρυσιν της πόλεως. Σύμφωνα με αυτούς, ο Αινείας (Aeneas), υιός της Αφροδίτης (Venus) και του θνητού Αγχίση (Anchises), έχων τον γηραιόν πατέρα του επ' ώμων αδυνατούντα να περιπατήση, έφυγον από την πολιορκουμένην υπό των Ελλήνων Τροίαν, έφθασαν εις την Καρχηδόνα, διεπεραιώθησαν εις την Σικελίαν και την Ιταλίαν, ώσπου να καταλήξουν εις το Λάτιον, δηλονότι εις τον τόπον του Ρωμύλου και του Ρέμου. Έτσι, τελικώς, οι δυο μύθοι ηνώθησαν, ίνα αποτελέσουν τον ενιαίον ιδρυτικόν μύθον της Ρώμης.

Γράφει ο Γλωσσολόγος Μένιους!