Δευτέρα 22 Ιουνίου 2015

«Θέλω οι αναγνώστες να δουν, να μυρίσουν και να αισθανθούν»

alt
Του Παντελή Λιάκα
Ο Γκράχαμ Μάστερτον (Graham Masterton) είναι ένας από τους πιο γνωστούς συγγραφείς λογοτεχνίας τρόμου και αστυνομικής λογοτεχνίας. Είναι ευρέως γνωστός και στο ελληνικό αναγνωστικό κοινό μέσα από τις πολλές κυκλοφορίες βιβλίων του (παλιότερα στις εκδόσεις Οξύ, εσχάτως στις Jemma Press). 
Μας μίλησε για ζητήματα της συγγραφικής του δραστηριότητας καθώς επίσης και για την επερχόμενη κυκλοφορία του βιβλίου του στην Ελλάδα με τον τίτλο White Bones.

Πείτε αν θέλετε λίγα λόγια για τη ζωή σας, την οικογένειά σας...
Αφού με πέταξαν έξω από το σχολείο βρήκα δουλειά ως δημοσιογράφος για την τοπική μας εφημερίδα, και μετά από τέσσερα χρόνια έκανα αίτηση για τη δουλειά του αρχισυντάκτη ενός νέου τύπου ανδρικού περιοδικού τύπου Playboy που ονομάζεται Mayfair.
Γεννήθηκα στο Εδιμβούργο της Σκωτίας, το 1946. Ο παππούς του πατέρα μου ήταν επικεφαλής επιθεωρητής των ορυχείων άνθρακα στη Σκωτία. Ο παππούς της μητέρας μου ήταν ο Thomas Thorne Baker, διάσημος επιστήμονας που ασχολήθηκε με την ανάπτυξη της τηλεόρασης και ήταν εκείνος που έστειλε την πρώτη φωτογραφία μέσω ασύρματης σύνδεσης. Ο πατέρας μου ήταν Βρετανός αξιωματικός του στρατού. Πάντα έγραφα και δημιουργούσα ιστορίες από πολύ μικρή ηλικία. Έβγαλα τα δικά μου κόμικς και έγραψα βιβλία με βάση τους χαρακτήρες του Ιουλίου Βερν. Αργότερα ανακάλυψα τον Edgar Allan Poe και άρχισα να γράφω τις δικές μου ιστορίες τρόμου, τις οποίες διάβαζα με τους φίλους μου στο σχολείο. Ξαναβρήκα έναν από τους συμμαθητές μου χρόνια αργότερα, όταν ο ίδιος ήταν μεσίτης στο πόλη του Λονδίνου, και μου είπε ότι είχε ακόμα εφιάλτες σχετικά με μία από τις ιστορίες που του είχα διαβάσει και η οποία αφορούσε μια ακέφαλη γυναίκα που μπορούσε ακόμα να τραγουδήσει, παρόλο που είχε αποκεφαλιστεί. Στα δεκαεπτά μου αποβλήθηκα από το σχολείο γιατί έδειχνα μεγάλο ενδιαφέρον για τα κορίτσια στην τάξη μου και όχι αρκετό ενδιαφέρον για τον Σαίξπηρ. Εκείνη την περίοδο είχα μαγευτεί από τους Αμερικανούς συγγραφείς, όπως ο Allen Ginsberg, ο Jack Kerouac και ο William Burroughs. Θαύμασα την ειλικρίνεια τους και την απλότητά τους και το γεγονός ότι δεν φοβήθηκαν να γράψουν ό,τι αισθάνονταν, ακόμη και αν οι άλλοι άνθρωποι τελικά σοκαριστούν. Έγραψα στον William Burroughs όταν ζούσε ακόμα στην Ταγγέρη και τελικά όταν ήρθε να ζήσει στο Λονδίνο για ένα διάστημα γίναμε φίλοι. Αφού με πέταξαν έξω από το σχολείο βρήκα δουλειά ως δημοσιογράφος για την τοπική μας εφημερίδα, και μετά από τέσσερα χρόνια έκανα αίτηση για τη δουλειά του αρχισυντάκτη ενός νέου τύπου ανδρικού περιοδικού τύπου Playboy που ονομάζεται Mayfair. Ήμουν εκεί για άλλα τρία χρόνια προτού επιχειρήσω να προσληφθώ στην βρετανική έκδοση του περιοδικού Penthouse ως συντάκτης. Επειδή το Penthouse είχε ξεκινήσει στις Ηνωμένες Πολιτείες, ταξίδευα στη Νέα Υόρκη τακτικά και γνώρισα πολλούς εκδότες. Με ενθάρρυναν να γράψω ένα βιβλίο για το σεξ και έτσι για πρώτη φορά το έγραψα με το ψευδώνυμο Angel Smith'. Στη συνέχεια έγραψα άλλο ένα με το δικό μου όνομα, έγινε μπεστ σέλερ και εξακολουθεί να υπάρχει σε έντυπη μορφή ακόμα και σήμερα σε πολλές γλώσσες. Ερωτεύτηκα τη συντάκτρια βοηθό μου στο Penthouse, μια πολωνέζα που λεγόταν Wiescka, αλλά ήμουν ήδη παντρεμένος και το άγχος του διαζυγίου με οδήγησε να αφήσω τη δουλειά στο Penthouse και να μετακινηθώ στην Στοκχόλμη με την Wiescka η οποία επιμελήθηκε ένα πορνογραφικό περιοδικό που ονομάζεται Private. Σύντομα όμως φύγαμε από την Σουηδία και επιστρέψαμε στην Αγγλία. Εκεί συνέχισα να βγάζω τα προς το ζην γράφοντας βιβλία για το σεξ, ώσπου μια μέρα ανακάλυψα ότι είχα μια εβδομάδα ελεύθερη και έτσι αποφάσισα να γράψω ένα μυθιστόρημα τρόμου που ονομάζεται Μανιτού. Αυτό δημοσιεύτηκε στην Αγγλία και τις Ηνωμένες Πολιτείες και έγινε παγκόσμιο μπεστ σέλερ. Τα υπόλοιπα είναι ιστορία.
altΕίναι σημαντική μια καλή μετάφραση για την προώθηση ενός βιβλίου σε μια άλλη χώρα;
Φυσικά, μια καλή μετάφραση είναι απαραίτητη, αλλά το πρόβλημα είναι ότι είναι αδύνατο να πει κάποιος εάν η μετάφραση είναι καλή, αν δεν καταλαβαίνει τη γλώσσα. Πουλάω χιλιάδες βιβλία στην Πολωνία, αλλά τα πολωνικά μου είναι σχεδόν ανύπαρκτα. Το ίδιο και τα ελληνικά μου. Θα πρέπει να βασιστώ στους αναγνώστες μου για να μου πουν αν η μετάφραση είναι καλή ή όχι.
Ποιοι συγγραφείς αποτέλεσαν παράδειγμα για σας και πώς επηρέασαν τα βιβλία σας; 
Όπως είπα, μου αρέσει ο Ιούλιος Βερν και ο Έντγκαρ Άλλαν Πόε, ειδικά όταν ήμουν νέος, στη συνέχεια ξεκίνησα να διαβάζω μερικούς από τους καλύτερους αμερικανούς συγγραφείς όπως, ο Νelson Algren (The Man with the Golden Arm) και ο Herman Wouk (The Caine Mutiny). Τα μυθιστορήματά τους ήταν αρκετά σκληρά, ρεαλιστικά και πάνω απ' όλα κατάφεραν να πιάσουν την πολυπλοκότητα της ανθρώπινης φύσης. Αργότερα διάβασα William Burroughs ενώ παράλληλα έκανα πολλούς πειραματισμούς στις τεχνικές της δικής μου γραφής. Ο William Burrouamghs και εγώ συνεργαστήκαμε σε μια νουβέλα που ονομάζεται Rules of Duel στην οποία χρησιμοποιείται μια καινοτόμος τεχνική στην οποία γράφεις μια πρόταση και στη συνέχεια την κόβεις και την επαναλαμβάνεις με διαφορετικούς τρόπους, έτσι ώστε οι λέξεις αποκτούν νέα νοήματα. Ενδιαφέρον, αλλά όχι πολύ ευανάγνωστο!
Πιστεύετε ότι θα μπορούσαν τα βιβλία σας να γίνουν κινηματογραφικές ταινίες; 
Το Manitou γυρίστηκε με τον Tony Curtis, την Susan Strasberg, τον Burgess Meredith και την Stella Stevens. Πάνω από 10 βιβλία μου έχουν έκτοτε επιλεγεί από κορυφαία τηλεοπτικά στούντιο όπως η Universal and Phoenix Pictures, η GoldCircle αλλά κανένα από αυτά δεν κατάφερε ποτέ να φτάσει στην οθόνη. Ο λόγος ήταν σχεδόν πάντα οικονομικός - οι υπερφυσικές ιστορίες απαιτούν πολύ ακριβά ειδικά εφέ. 

Πριν ακόμα εκδοθεί το κάθε σας βιβλίο ποιος είναι ο πρώτος αναγνώστης που θα σας πει την γνώμη του γι' αυτό;
Θα επέλεγα την γυναίκα μου Wiescka, η οποία διάβαζε οποιοδήποτε κεφάλαιο κάθε φορά που το είχα ολοκληρώσει. Πέθανε τον Απρίλιο του 2011, αλλά ευτυχώς μια νεαρή κοπέλα που εργαζόταν για τους Πολωνούς εκδότες μου -Albatros- συμφώνησε να διαβάσει για χάρη μου. Το όνομά της είναι Marysia και της χρωστάω πολλά. Της έστελνα κάθε κεφάλαιο μέσω e-mail μόλις το έγραφα και μου απαντούσε για να μου πει τι σκέφτηκε για αυτό. Ήταν πολύ λυπημένη και λίγο μοναχική τότε γιατί είχε χωρίσει με το φίλο της, αλλά εγώ της έλεγα  πάντα πόσο όμορφη ήταν και την ενθάρρυνα να έχει περισσότερη εμπιστοσύνη στον εαυτό της. Αρκετά βέβαιος ότι συνάντησε έναν πραγματικά καλό παιδί πήγα στο γάμο τους στη Βαρσοβία πέρυσι (πολύ βότκα και χορός). Έτσι, ακόμη και η πιο θλιβερή ιστορία μπορεί να έχει αίσιο τέλος.
Πόσο χρονικό διάστημα διαρκεί η συγγραφή των βιβλίων σας, κάνετε κάποιου είδους έρευνα προτού γράψετε ή αντιθέτως σας έρχονται οι ιδέες αυτόματα; 
Θα ξεκινήσω με μια πολύ γενική ιδέα για το κεντρικό θέμα του μυθιστορήματος, στην συνέχεια όμως αφήνω συνήθως τους χαρακτήρες μου να αποφασίσουν τι θέλουν να κάνουν μετά. Συνήθως δεν έχω απολύτως καμία ιδέα για το πώς ένα βιβλίο πρόκειται να τελειώσει.
Μου παίρνει περίπου τέσσερις μήνες να γράψω, ας πούμε, όπως για παράδειγμα το νέο μου αστυνομικό μυθιστόρημα, το οποίο διαδραματίζεται στην Ιρλανδία. Και τελειώνει σε περίπου 450 σελίδες. Θα ξεκινήσω με μια πολύ γενική ιδέα για το κεντρικό θέμα του μυθιστορήματος, στην συνέχεια όμως αφήνω συνήθως τους χαρακτήρες μου να αποφασίσουν τι θέλουν να κάνουν μετά. Συνήθως δεν έχω απολύτως καμία ιδέα για το πώς ένα βιβλίο πρόκειται να τελειώσει. Κάνω την έρευνά μου όσο προχωράω με τον καιρό - ευχαριστώ θεέ μου για την ύπαρξη της Google, η οποία με έχει σώσει από τις αμέτρητες επιδρομές στη δημόσια βιβλιοθήκη. Ωστόσο μου αρέσει να επισκέπτομαι τα μέρη για τα οποία γράφω.

Ποιες ηλικίες αποτελούν το αναγνωστικό σας κοινό και ποιος είναι ο ιδανικός αναγνώστης για σας;
Ποικίλουν από πολύ μικρούς έως πολύ μεγάλους. Έχω γράψει μερικά μυθιστορήματα τρόμου, ειδικά για τους νεότερους στην αγορά ενηλίκων, αλλά φαίνεται τελικά ότι τα απήλαυσαν οι αναγνώστες όλων των ηλικιών. Νομίζω ότι οι νέοι είναι πολύ ενημερωμένοι και εκλεπτυσμένοι σήμερα, έτσι απλώς προσπαθώ να γράφω μυθιστορήματα που θα απευθύνονται στον καθένα. Ο μόνος ιδανικός αναγνώστης είναι ο αναγνώστης που απολαμβάνει το βιβλίο και στη συνέχεια συνδέεται με το Facebook ή το Twitter μου για να μου πει πόσο του άρεσε.
Είναι για σας σημαντική η άποψη των κριτικών λογοτεχνίας;
Δεν έχω διαβάσει ποτέ κριτικές για τα βιβλία μου. Το μόνο αληθινό κριτήριο είναι το πόσα αντίτυπα έχουν διατεθεί για πώληση. Δεν νομίζω ότι είμαι εκ προθέσεως "λογοτεχνικός", αλλά νομίζω ότι αυτό είναι πολύ σημαντικό στοιχείο για ένα μυθιστόρημα που θα γραφτεί πολύ καλά, έτσι ώστε να είναι υποβλητικό αλλά και ελκυστικό.
b182168
Πιστεύετε ότι το ebook θα αντικαταστήσει στο μέλλον το έντυπο βιβλίο; Εσείς τι από τα δύο προτιμάτε;

Προσωπικά μου αρέσουν τα έντυπα βιβλία, αν και δεν διαβάζω τόσο τακτικά πλέον γιατί είμαι σαν σεφ που μαγειρεύει όλη την ημέρα και δεν έχει καμιά επιθυμία για φαγητό το βράδυ. Μου αρέσουν τα ebooks επειδή φθάνουν σε ένα τεράστιο νέο αναγνωστικό κοινό. Το βιβλίο ''White Bones'', το πρώτο αστυνομικό μου μυθιστόρημα, έχει πουλήσει σχεδόν μισό εκατομμύριο αντίτυπα ως ebook και μου επέτρεψε έτσι να φτάσω σε ένα εντελώς νέο αναγνωστικό κοινό. Πρέπει να προσθέσω ότι, αν και έχω πρόσφατα γράψει αστυνομικά μυθιστορήματα, είναι αρκετά φρικαλέα για να αρέσουν στους αναγνώστες των βιβλίων τρόμου μου, και σίγουρα έχω να δηλώσω πως δεν έχω παραιτηθεί από τη συγγραφή βιβλίων τρόμου.
Τι συμβολίζει για σας η λογοτεχνία και τι προσπαθείτε μέσω αυτής να εκφράσετε;
Λογοτεχνία για μένα είναι απλά ένας τρόπος να εκφράσω αυτό που σκέφτομαι και αισθάνομαι με τρόπο που οι άλλοι άνθρωποι μπορούν να καταλάβουν. Προσπαθώ πολύ σκληρά να γράφω «με αόρατο τρόπο» - δηλαδή, προσπαθώ να κάνω τους αναγνώστες να αισθάνονται ότι ζουν την ιστορία χωρίς την παρέμβαση ενός συγγραφέα ο οποίος συνεχώς εξηγεί τα πράγματα για αυτούς, επιδεικνύει τις γνώσεις του και το πόσο μεγάλη έρευνα έχει κάνει. Θέλω οι αναγνώστες να δουν, να μυρίσουν και να αισθανθούν αυτό που διαβάζουν. Είμαι πολύ ευαίσθητος σχετικά με τα δικαιώματα των γυναικών και αυτό είναι ένα από τα θέματα που περνά μέσα στα αστυνομικά μου μυθιστορήματα, γιατί η ηρωίδα είναι μια γυναίκα ντετέκτιβ η οποία έχει να αντιμετωπίσει καθημερινά την προκατάληψη από τους άνδρες αστυνομικούς με τους οποίους εργάζεται, αλλά και από τους εγκληματίες που προσπαθεί να συλλάβει.
alt
Ποιο βιβλίο έγινε πιο αγαπητό από το αναγνωστικό σας κοινό; 

Ένα από τα πιο δημοφιλή ήταν το Τραύμα, ένα σύντομο μυθιστόρημα που περιέγραφε την καθημερινή ζωή μιας γυναίκας της οποίας δουλειά ήταν να καθαρίσει σπίτια όπου διαπράχθηκαν εγκλήματα (κάτι το οποίο ποτέ δεν γίνεται από την αστυνομία). Το βιβλίο περιγράφει το άγχος της δουλειάς της και το άγχος της κατάρρευσης του γάμου της με ένα γουρούνι-άντρα που έχει για σύζυγο. Ψηφίστηκε ως ένα από τα 100 καλύτερα βιβλία της χρονιάς από τους Publishers Weekly στην Αμερική και κέρδισε βραβείο από τους Συγγραφείς Μυστηρίου της Αμερικής. Επρόκειτο να γυριστεί από τον Jonathan Mostow αλλά η Universal σταμάτησε την χρηματοδότηση.
Ποιο είδος λογοτεχνίας δεν έχετε δοκιμάσει ακόμα;
Έχω γράψει ιστορικά μυθιστορήματα, ιστορίες αγάπης, φαντασμάτων, τρόμου, θρίλερ, καταστροφής, επιστημονικής φαντασίας, χιουμοριστικά μυθιστορήματα. Δεν ξέρω πραγματικά τι άλλα είδη θα μπορούσα να γράψω.
Γιατί οι άνθρωποι αποζητούν απεγνωσμένα αυτό το αίσθημα τρόμου; 
Οι άνθρωποι με το πρωτόγνωρο αίσθημα του φόβου, κάθε φορά που πηγαίνουν να δουν μια ταινία ή να διαβάσουν ένα μυθιστόρημα τρόμου ξέρουν τελικά ότι δεν είναι σε πραγματικό κίνδυνο. Οι ζωές μας έχουν την τάση να είναι πληκτικές και βαρετές και καθώς είμαστε τόσο απελπισμένοι αναζητούμε συνεχώς ένα κύμα αδρεναλίνης.
Οι άνθρωποι με το πρωτόγνωρο αίσθημα του φόβου, κάθε φορά που πηγαίνουν να δουν μια ταινία ή να διαβάσουν ένα μυθιστόρημα τρόμου ξέρουν τελικά ότι δεν είναι σε πραγματικό κίνδυνο. Οι ζωές μας έχουν την τάση να είναι πληκτικές και βαρετές και καθώς είμαστε τόσο απελπισμένοι αναζητούμε συνεχώς ένα κύμα αδρεναλίνης.
Πιστεύετε ότι το σύγχρονο είδος της λογοτεχνίας τρόμου θα ακολουθήσει άλλες τάσεις στο μέλλον;
Πραγματικά, δεν ξέρω πού πρόκειται να κινηθεί η μυθιστοριογραφία τρόμου. Ωστόσο, θα ήθελα να δω κάποια νέα και πρωτότυπα είδη από φοβίες, και όχι άλλους βρικόλακες, ζόμπι και λυκανθρώπους. Υπάρχουν πολύ τρομακτικά πράγματα σε αυτόν τον κόσμο για να στραφεί κάποιος χωρίς να καταφεύγει συνεχώς σε πολυφορεμένα στον χρόνο κοινότοπα πράγματα.
Εσείς ποιο είδος τρόμου ακολουθείτε;
Δεν νομίζω ότι "ακολουθώ" κανένα είδος τρόμου, προσπαθώ όμως να κάνω τα μυθιστορήματά μου όσο το δυνατόν πιο ρεαλιστικά, όπου οι απλοί άνθρωποι έχουν καθημερινά τα προβλήματά τους με τον ίδιο τρόπο που έχουν να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα κάποιας άθλιας υπερφυσικής εμφάνισης. Ακόμη και στα επιστημονικής φαντασίας βιβλία μου, οι χαρακτήρες γίνονται φανταστικοί ήρωες με διάφορα είδη εκπληκτικής θωράκισης, μάχες με απίστευτους δαίμονες στα όνειρα των άλλων ανθρώπων, αλλά κατά βάση παραμένουν απλοί άνθρωποι που έχουν επιλεγεί να γίνουν υπερφυσικοί ήρωες και ηρωίδες.
Η μυθιστοριογραφία τρόμου είναι ένας τρόπος με τον οποίο οι αναγνώστες έρχονται αντιμέτωποι με την ιδέα του θανάτου, όπως ακριβώς και η θρησκεία είναι ένας άλλος τρόπος για να τον αντιμετωπίσουμε.
Ο τρόμος σχετίζεται με τον θάνατο. Πιστεύετε ότι με τις ιστορίες σας τον αντιμετωπίζετε;
Νομίζω ότι η μυθιστοριογραφία τρόμου είναι ένας τρόπος με τον οποίο οι αναγνώστες έρχονται αντιμέτωποι με την ιδέα του θανάτου, όπως ακριβώς και η θρησκεία είναι ένας άλλος τρόπος για να τον αντιμετωπίσουμε. Ελπίζω ότι οι ιστορίες μου το καθιστούν σαφές ότι όταν πεθάνεις, θα πεθάνεις. Έτσι είναι.
Σε πολλά από τα έργα σας ο τρόμος συμβαδίζει με το σεξ. Πιστεύετε ότι η αγάπη είναι ισχυρότερη από το φόβο, και το ένστικτο της αυτοσυντήρησης είναι πιο σημαντικό από την τεκνοποίηση;
Τα βιβλία μου είναι ρεαλιστικά και οι άνθρωποι κάνουν σεξ. Είναι ένας από τους τρόπους με τους οποίους θα δείξουμε στον κόσμο πόσο τον αγαπάμε. Η αγάπη δεν είναι το αντίθετο του φόβου, και η αυτοσυντήρηση δεν είναι το αντίθετο της τεκνοποίησης. Πολλοί άνθρωποι υπερνικούν το φόβο τους για να σώσουν τους ανθρώπους που αγαπούν, ακόμη και με κίνδυνο να χάσουν τη ζωή τους. Τώρα έχω 11 εγγόνια, και έτσι νομίζω ότι έχω διατηρήσει τη ζωή μου αρκετά καλά, τουλάχιστον την γενετική κληρονομιά μου.

altΓνωρίζουμε καλά ότι οι πρωταγωνιστές των ιστοριών σας είναι κακοί τύποι, πείτε μας σχετικά με αυτούς.
Το περίεργο είναι ότι όλοι οι πραγματικά κακοί τύποι που έχω γνωρίσει είναι σίγουρο ότι δεν είχαν βαθιά κίνητρα. Είτε είναι εντελώς ψυχοπαθείς, ή (πολύ περισσότερο) είναι εντελώς ρηχοί και εντελώς ιδιοτελείς. Επίσης, είναι αρκετά χαζοί στο σύνολό τους. Δεν είναι σε θέση να συμπάσχουν ή να καταλάβουν τα συναισθήματα των άλλων ανθρώπων. Το μόνο που τους νοιάζει είναι η δική τους απληστία και ευχαρίστηση. Μπορεί να είναι ισχυροί, επειδή είναι επιθετικοί και απαιτητικοί και οι άλλοι οι άνθρωποι δεν μπορούν να αντισταθούν σε αυτά, αλλά σχεδόν πάντα είναι λίγο πεζοί/χωρίς φαντασία που σε φυσιολογικές συνθήκες δεν θα μπουν στον κόπο να περάσουν δέκα λεπτά για να πιούν ένα ποτό με κάποιον.
Έχετε κάποιου είδους φοβία;
Δεν έχω φοβίες που μπορώ να σκεφτώ. Δεν φοβάμαι τους αρουραίους, τις αράχνες ή το σκοτάδι. Δεν μου αρέσουν οι κλόουν, με ενοχλούν παρά με τρομάζουν, επειδή απλά δεν είναι αστείοι.
Σε τι τόπους επιλέγετε να διαδραματιστεί η ιστορία σας; 
Επιλέγω τοποθεσίες που είναι ενδιαφέρουσες -όπως μερικές από τις πόλεις της Αμερικής- Πόρτλαντ, Όρεγκον, Σέντ Λούις, Μισσούρι. Όμως, κάθε πόλη έχει τη δική της ιστορία και έχει ενδιαφέρον να την υφάνω μέσα στα μυθιστορήματά μου. Η πόλη Cork στην Ιρλανδία, οπού εκεί διαδραματίζονται τα αστυνομικά μου μυθιστορήματα, είναι συναρπαστική λόγω της ιστορίας της. Είναι το δεύτερο βαθύτερο λιμάνι στον κόσμο, προσελκύοντας την ναυτιλία εδώ και αιώνες. Επιπλέον είναι το φυτώριο του ιρλανδικού εθνικισμού, κάτι το οποίο αποτέλεσε και τον λόγο που το αποκαλούν "Rebel County".
Ποια είναι τα αρχέτυπα τρόμου που βοήθησαν την μαγική κοσμογονία των βιβλίων σας;
Έχω πολλά βιβλία δαιμονολογίας και μαγείας από τα οποία αντλώ τις περισσότερες ιδέες μου. Συνήθως αλλάζω ή εξωραίζω την μυθολογία προκειμένου να ταιριάζει στις ιστορίες μου. Νομίζω ότι μου επιτρέπεται: να είναι μυθοπλασία, μετά από όλα αυτά.
Πιστεύετε ότι θα μπορούσε η αρχαία ελληνική μυθολογία να αποτελέσει πηγή υλικού για τα μελλοντικά σας βιβλία;
Στο δεύτερο ταξίδι μου στην Ελλάδα μου δόθηκε ένα βιβλίο ελληνικής μυθολογίας από τους φίλους της Jemma Press. Το έχω ακόμα στο ράφι μου και έχω διαβάσει πάρα πολλά από αυτό. Ναι, η στιγμή θα έρθει όταν θα σε επισκεφθεί ένας ελληνικός δαίμονας, και ελπίζω να σε φοβίσει υπερβολικά μέχρι θανάτου.
Το White Bones προκειται να κυκλοφορήσει σύντομα στην Ελλάδα. Πείτε μας για αυτό.
Το ''White Bones'' είναι μια φρικιαστική ιστορία μιας τελετουργικής δολοφονίας, η οποία πρέπει να επιλυθεί από την γυναίκα Ντετέκτιβ Katie Maguire, μια αποφασιστική και ελκυστική γυναίκα, η οποία έχει προωθηθεί σε μια υψηλή θέση στο An Garda Síochána της ιρλανδικής αστυνομίας προς μεγάλη δυσαρέσκεια των ανδρών συναδέλφων της.
Έγραψα το White Bones ενώ ζούσα στο Cork της Ιρλανδίας. Θέλησα να γράφω αστυνομικό μυθιστόρημα για κάποιο διάστημα, καθώς το κοινό του είναι πολύ πιο ευρύ σε σχέση με του τρόμου. Εντούτοις δεν ήθελα να γράψω ένα συμβατικό αστυνομικό μυθιστόρημα και έτσι αποφάσισα να δημιουργήσω κάτι αρκετά φρικτό με σκοπό να μην απογοητεύσω το κοινό των βιβλίων τρόμου μου. Σε κάθε περίπτωση, η δολοφονία ενός ανθρώπου είναι εξίσου αποτρόπαια είτε αυτή γίνεται από ένα υπερφυσικό ον είτε από ένα συνηθισμένο άτομο. Το Cork είναι μια εξαιρετικά πολύχρωμη και διακριτική πόλη, με το δικό της γλωσσικό ιδίωμα και τη δική της εκπληκτική ιστορία. 
Το White Bones' είναι μια φρικιαστική ιστορία μιας τελετουργικής δολοφονίας, η οποία πρέπει να επιλυθεί από την γυναίκα Ντετέκτιβ Katie Maguire, μια αποφασιστική και ελκυστική γυναίκα, η οποία έχει προωθηθεί σε μια υψηλή θέση στο An Garda Síochána της ιρλανδικής αστυνομίας προς μεγάλη δυσαρέσκεια των ανδρών συναδέλφων της. Μια μεγάλη συλλογή από οστά ανακαλύπτονται θαμμένα σε ένα αγρόκτημα της Cork και νεαρά κορίτσια αρχίζει να φαίνεται ότι έχουν απαχθεί, και ότι έχουν διαμελιστεί με τον ίδιο τρόπο. Η Katie έχει να ανακαλύψει ποιος διαπράττει αυτές τις φρικαλεότητες, και γιατί.
Εκδόθηκε για πρώτη φορά στις Ηνωμένες Πολιτείες το 2000, με τον τίτλο ''A TERRIBLE BEAUTY'' (ένα απόφθεγμα από τον Ιρλανδό ποιητή WB Yeats), και μετά τη δημοσίευσή του στην Αγγλία το 2011 σημείωσε τεράστια επιτυχία. Έκτοτε έγραψα άλλα τέσσερα βιβλία τα οποία ελπίζω ότι θα δημοσιευθούν επίσης στην Ελλάδα. Μπορείτε να δείτε την Katie Maguire επειδή έχει μόλις ξεκινήσει τη δική της ιστοσελίδα εδώ: Home | Katie Maguire. 
Κάτι τελευταίο;
Θα ήθελα να τελειώσω με ένα μήνυμα προς τους αναγνώστες μου στην Ελλάδα. Είμαι κατάπληκτος για το πόσο καλά ανταποκρίνονται όλα αυτά τα χρόνια, ακόμη και σε περιόδους που δεν δημοσιεύονταν πολλά από τα βιβλία μου στην ελληνική γλώσσα. Θα υπάρξουν περισσότερα στην πορεία, το υπόσχομαι. Και σας ευχαριστώ πολύ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου